کاوش موضوع دیالیز

دیالیز (به انگلیسی: dialysis) یا تراکافت روشی پزشکی است که وقتی کلیه‌های انسان درست کار نمی‌کنند، به کمک بدن می‌آید. کار اصلی کلیه‌ها پاک کردن خون از مواد زاید و آب اضافی است، اما اگر کلیه‌ها ناتوان شوند این مواد خطرناک در خون جمع می‌شوند و زندگی فرد را تهدید می‌کنند. دیالیز با استفاده از دستگاه یا غشای ویژه‌ای این مواد زاید و مایعات اضافی را از خون جدا می‌کند و جایگزین بخشی از کار کلیه‌ها می‌شود. به زبان ساده، می‌توان دیالیز را مثل یک فیلتر یا صافی بیرونی دانست که خون از آن عبور می‌کند تا تمیز شود. علت وجودی دیالیز این است که بیماران دچار نارسایی کلیه بتوانند تا زمان پیوند کلیه یا بهبود وضعیت، زنده بمانند و کیفیت زندگی‌شان حفظ شود. بدون دیالیز، سموم و نمک‌ها در خون این بیماران به سرعت بالا می‌رود و باعث مشکلات جدی مانند خستگی شدید، ورم، نارسایی قلب و حتی مرگ می‌شود. کاربرد اصلی دیالیز در درمان نارسایی حاد یا مزمن کلیه است، اما گاهی در مسمومیت‌های شدید یا مصرف بیش از حد داروها هم به کار می‌رود تا مواد سمی سریع‌تر از خون خارج شوند. این روش به بیماران امکان می‌دهد حتی بدون کارکرد طبیعی کلیه هم بتوانند سال‌ها زندگی کنند، هرچند انجام مکرر آن سخت و زمان‌بر است. تراکافت به‌طور کلی فرایندی است که در آن ترکیب مواد حل‌شونده در یک محلول با در معرض قرار گرفتن با محلول دیگر که از طریق غشای نیمه‌تراوا از هم جدا شده‌اند، تغییر می‌کند. مولکول‌های آب و مواد با وزن مولکولی کم می‌توانند از منافذ غشا عبور کرده ولی مواد با وزن مولکولی زیاد مانند پروتئین‌ها نمی‌توانند عبور کنند. دیالیز در تصفیه خون بیماران دچار نارسایی کلیه استفاده می‌شود.... بیشتر در ویکی پدیا